rozdział 4

Jak najciszej tylko mogłam wejść do domu na wypadek gdyby moja siostra. Starannie przekręciłam klucz i popchnęłam drzwi . Dom wyglądał na opustoszały ale mimo wszytko wolałam się upewnić . Salon - pusty , kuchnia - pusta , przedpokój - pusty , łazienka - pusta .Weszłam na schody i zaczęłam dążyć ku mojej sypialni . Przebiegłam szybko do pokoju . Ściągnęłam zasłonę i poszłam pod prysznic . Następnie ubrałam się w długą sukienkę w kolorze koktajlowym i jasny sweterek . Zeszłam do kuchni i poprzecierałam wszystkie rany wodą utlenioną najwięcej było na twarzy .  Wyjęłam z kieszeni sweterka fluid aby zamaskować choć część ran . Przykleiłam plaster na łuk brwiowy , który w końcu przestał krwawić . Po całej operacji z ratowaniem oraz maskowaniem mojego wyglądu wzięłam się za obiad i pieczenie ciasteczek , które chciałam zanieść sąsiadom z na przeciwka . Wzięłam do ręki książkę kucharską i zaczęłam szukać przepisu na "ciasteczka owsiane" . Kiedy byłam mała to razem z moja mamą robiłyśmy takie smakołyki .
                                                              
                                                                                  ****
Czekając na dzwonek piekarnika , który ma mnie poinformować o tym czy ciasteczka są już gotowe usiadłam na kanapie w salonie . Na stoliku były moje zdjęcia a mamą kiedy miałam jakieś 7 lat a moja siostra 4 . Dziś mam 18 prawie 19 ,  Paula 15 a ty mamo .... niecałe 43 lata - gdybyś żyła . Łzy spłynęły mi po policzkach , przyglądałam się fotografią aż w końcu zobaczyłam moją ulubioną . Ja i Tom na plaży chlapiemy się wodą i robimy naprawdę głupie miny . Pamiętam kiedy malował moją sylwetkę potem razem dyskutowaliśmy o tych obrazach . Chłopak miał talent niestety jego ojciec zdecydował za niego i musiał pojechać na studia prawnicze , nie widziałam go od tak dawna na początku dzwoniliśmy do siebie , próbowaliśmy nawiązać kontakt ale z każdym dniem oboju nam coraz mniej zależało na tej znajomości i kontakt się urwał . Z przemyśleń wyrwał mnie dzwonek . - Ocho ! to znaczy że moje pyszne ciasteczka są już gotowe . Powiedziałam i udałam się za wspaniałym zapachem do kuchni . Wyjęłam blaszkę świeżych , pachnąco - złocistych ciasteczek . Po 15 minutach zaczęłam pakować je do koszyka .Ułożyłam je w piramidkę i przykryłam chusteczką . Ubrałam moje ukochane rzymianki w kolorze zbliżonym do sukienki i wyszłam przed dom . Przeszłam jezdnię i weszłam na kamienisty chodniczek przed ich posiadłością . Dotarłam do drzwi i przycisnęłam dzwonek . Kiedy już miałam odchodzić sądząc że nikogo niema usłyszałam czyjś krzyk
- EEEEjj !! Nill otwórz drzwi .
- Sam sobie otwieraj ! ja robię popcorn i uprzedzę twoje następne pytanie - dla ciebie nie zrobiłem !!
Potem ktoś się przemieszczał i usłyszałam znowu te głosy
- Ej kuźwa podziel się !! masz 3 miski
- Stanowcze NIET !! a teraz mi nie podżeraj bo idę otworzyć drzwi bo jaśnie Panowi Haroldowi tyłka z kanapy się nie chcę ruszać ! Chwilę później drzwi się otworzyły i stał w nich uśmiechnięty od ucha do ucha blondyn z dużymi niebieskimi oczami . (Chyba dostrzegł koszyk dlatego się tak szczerzył) . Wręczyłam chłopakowi podarunek jednocześnie przerywając niezręczną ciszę .
- Cześć , przepraszam jest może Louis ? Spytałam niepewnie , widząc że chłopak dokładnie przygląda się mojej twarzy i analizuje każdą rankę .
- Tak , wejdź . Zaprosił mnie miłym gestem ręki do środka .
-Jestem Eliza . Podałam rękę
- A tak Lou wspominał nam o tobie  . Uścisnął delikatnie moją dłoń . Podszedł bliżej schodów , nabrał powietrza i głośno krzykał .
- LOUIS !! MASZ GOŚCIA !! Blondyn odwrócił się na pięcie i puścił mi oczko . Niespodziewanie Lou zbiegł już na dół .
-Eliza ! Cześć . Uśmiechnął się wesoło i mnie przytulił . - Myślałem że cię nie zobaczę . Dodał . Wtem z salonu wyszedł wysoki chłopak , w kręconych włosach , zapewne pan "Harold" .
- Hej , jestem Eliza . Pokazałam zęby w przyjaznym uśmiechu , za to on nie był skory do rozmowy , zmierzył mnie lodowatym spojrzeniem skrzywił się i dalekim  nas ominął wchodząc do jakiegoś pomieszczenia naprzeciwko mnie .
- A to był Harry .... Powiedzieli naraz chłopcy. - Miał ciężki tydzień ...
- To może ja już pójdę , odwiedźcie mnie kiedyś całą ....  piątką . Dodałam po zastanowieniu .
-Dobra to od razu odniesiemy ci koszyk po ciasteczkach . Powiedział Nill .
- Ta .. to ok wiecie gdzie mieszkam ... nie wymknę się wam . Zachichotałam . Grzecznie wyszłam i wróciłam do siebie . Teraz byłam pewna że to ten zespół któremu podpalono dom . W kuchni zastałam moją siostrę odgrzewającą sobie resztkę lazanii .
- Gdzie byłaś ? Spytała spokojnym tonem .
- U naszych sąsiadów . Wiesz kto tam mieszka ? Spytałam .
-Nie wiem.
-Ten zespół co dom ich podpalono...One d.....
-ONE DIRECTION ?!!! Spytała podekscytowana .
- O , tak właśnie oni . Przytaknęłam i nalałam sobie soku . Wróciłam do pokoju i zaczęłam czytać jakieś denne pismo , nawet nie wiem kiedy zasnęłam .
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Taki tam 4 rozdział jeszcze mnie się nie podoba ale już wiem co dam w następnym i musiałam ich jakoś zapoznać wszystkich . Dodawajcie dużo komentarzy nawet nie wiecie jak mnie to motywuje :D Dodawajcie się do obserwatorów .